Koszty w Rachunkowości Zarządczej

Koszty jest to wyrażone w wartości pieniężnej zużycie zasobów w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych.

Koszt = wielkość zużycia x cena jednostkowa zasobu

Koszty zależnie od horyzontu czasowego mogą być podzielone na trzy główne kategorie:

1. Koszty zmienne
2. Koszty pełne
3. Koszty cyklu życia

 Koszty utraconych korzyści (koszty alternatywne) to korzyści utracone w wyniku niepodjęcia najlepszej alternatywnej opcji działania. Koszty alternatywne są zawsze istotne z punktu widzenia podejmowania decyzji.

Studium przypadku 
W poprzednim okresie przedsiębiorstwo produkcyjne nabyło zapas komponentu A za cenę 4 zł/szt. Komponenty służyły, do wytwarzania produktu X, na który nie ma obecnie popytu. Niewykorzystana część zapasu 1.000 szt. zalega w magazynie. Zarządzający otrzymali ostatnio dwie oferty, związane z wykorzystaniem komponentu A:
1.  Zamontowanie komponentu A w innych produktach, wytworzonych na zlecenie natychmiastowe. Zlecenie dotyczy 1.000 szt. produktów po cenie 8 zł/szt. Planowane są następujące koszty:
a)  Do każdego urządzenia potrzebny jest 1 komponent A i 1 komponent B. Komponent B zostanie zakupiony po podjęciu decyzji o przyjęciu zamówienia. Aktualna cena nabycia komponentu B wynosi 3 zł/szt.
b)  Norma robocizny dla zlecenia wynosi 0,2 roboczogodziny na 1 szt. Aktualna stawka płacy wynosi 10 zł/godz. Pracownicy otrzymują stałe miesięczne wynagrodzenia plus dodatki za nadgodziny. Przedsiębiorstwo posiada wolne moce wytwórcze i przyjęcie dodatkowego, natychmiastowego zamówienia nie spowoduje pracy w nadgodzinach ani dezorganizacji normalnej pracy.
c)  Przewiduje się, że dodatkowe koszty energii i materiałów technologicznych związane z wytworzeniem
zamówionej partii wyniosą około 1.000 zł.
d)  Pośrednie koszty produkcji są w krótkim okresie stałe i wynoszą 150% kosztów robocizny
2.  Natychmiastowa odsprzedaż 1.000 szt. komponentu A po cenie 2,00 zł/szt.

Którą opcję powinno wybrać przedsiębiorstwo? Jakie informacje będą istotne przy podejmowaniu tej       decyzji?

Odp.:


Przy podejmowaniu tej decyzji istotne będą jedynie informacje na temat jego po ile sprzedano towar, ile wyniosły koszty pośrednie, oraz koszty energii elektrycznej. W związku z tym należy wybrać opcje numer 1. (nie każcie mi pokazywać obliczeń bo są trywialne)

Studium przypadku 
1. Przedsiębiorstwo produkujące porcelanę stołową otrzymało zapytanie ofertowe dotyczące wyprodukowania w kolejnym miesiącu 10 t porcelany z kolorowym logo odbiorcy
2. Obecnie przedsiębiorstwo produkuje wyłącznie porcelanę białą, wykorzystując w całości praktyczne zdolności produkcyjne, które wynoszą 100 t miesięcznie. W przypadku przyjęcia dodatkowego zamówienia, konieczna byłaby rezygnacja w kolejnym miesiącu z produkcji i sprzedaży 20 t porcelany białej.
3. Przedsiębiorstwo dysponuje następującymi danymi:
Cena sprzedaży za kg:
-Wzór specjalny: ??
-Porcelana biała: 5zł
Koszty surowców na kg:
-Wzór specjalny: 3zł
-Porcelana biała: 2zł
Koszty przerobu (80-100 t): 200000zł
4. Przyjęcie zamówienia specjalnego spowoduje dodatkowe koszty wykonania projektu, uruchomienia produkcji, naniesienia logo i utylizacji barwników w wysokości 30.000 zł
Dział Sprzedaży wyliczył, że przyrostowe koszty związane z zamówieniem specjalnym wynoszą 60.000 zł.
(Zużycie surowca- 30tyś, koszty specjalne- 30tyś.)
Ponieważ dla zamówień specjalnych cena powinna pokryć przynajmniej koszty przyrostowe, minimalna cena
dla zlecenia, tj. cena przy której przedsiębiorstwo nie ponosi strat, została określona na poziomie 6,00 zł/kg:
1.  Oceń kalkulację ceny minimalnej, która została sporządzona przez Dział Sprzedaży.
2.  Na jakim poziomie powinna zostać ustalona cena sprzedaży dla zlecenia specjalnego?

Rozwiązanie:

Tutaj wypiszę co i jak, bo sama potrzebowałam ściągawki ;)
1. Na początek obliczymy ile tracimy na tym całym biznesie.
-Koszt niesprzedanych produktów z porcelany białej: 20 000sztuk x 5zł = 100 000zł
-Oszczędność na niewykorzystanym materiale: 20 000szt. x 2zł = 40 000zł
Czyli koszty utraconych korzyści to: 100 000zł - 40 000zł = 60 000zł

2. Teraz ile nas będzie ten biznes kosztował:
-Koszt materiału w kolorze: 10 000sztuk x 3zł = 30 000zł
-Koszty specjalne: 30 000zł
-Koszty utraconych korzyści: 60 000zł
Razem koszt zlecenia: 120 000zł (trzeba dodać te co powyżej)

3. Wyliczamy minimalną cenę za sztukę: 120 000zł / 10 000szt. = 12zł/szt.

Odpowiedź: Zwolnić dział sprzedaży ;) Proponowana przez nich cena jest dużo za niska, nie pokrywa kosztów przedsięwzięcia.

Studium przypadku (decyzja typu produkować czy kupić / make or buy decision)
Przedsiębiorstwo wytwarza napędy elektryczne do urządzeń przemysłowych. Obecnie wszystkie
komponenty składowe produktów są wytwarzane w zakładzie należącym do przedsiębiorstwa.
Między innymi produkowany jest komponent X, którego linia produkcyjna jest przestarzała i w
najbliższym czasie zostanie zlikwidowana. Przewiduje się, że zapotrzebowanie na ten komponent
będzie istnieć jeszcze przez 2 lata w łącznych rozmiarach 100 000 szt.
Jeżeli przedsiębiorstwo zamierza kontynuować produkcję komponentu X we własnym zakresie, będzie
musiało zakupić przed początkiem roku specjalistyczną linię produkcyjną o wartości 400 000 zł.
Przewidywany czas używania nowych urządzeń wynosi 2 lata, po którym to okresie przewiduje się ich
odsprzedanie za 300 000 zł. Nowa linia produkcyjna pozwoli na redukcje o połowę robocizny
bezpośredniej oraz kosztów maszynowych.
W ostatnim okresie otrzymano ofertę od zewnętrznego dostawcy, który gwarantuje dostarczanie
komponentu X w wymaganej ilości przez okres 2 lat po stałej cenie 12,00 zł/szt.
Przedsiębiorstwo posiada następujące informacje o kosztach wytworzenia komponentu X w
poprzednim 2-letnim okresie, w którym wyprodukowano 100 000 szt.:


Materiały bezpośrednie 1 szt.: 6,00
Robocizna bezpośrednia 2,00
Koszty eksploatacji maszyn 4,00
Amortyzacja linii produkcyjnej 1,50
Koszty hali fabrycznej 1,00
Koszty ogólnoprodukcyjne 1,50
Razem koszt jednostkowy 16,50

• Zatrudnienie pracowników bezpośrednio produkcyjnych jest dostosowywane do przewidywanego
poziomu produkcji w przedsiębiorstwie.
• Koszty maszynowe dotyczą zużycia energii technologicznej, materiałów technicznych i eksploatacyjnych. Koszty te są proporcjonalne do rozmiarów produkcji komponentu X.
• Koszty hali fabrycznej są związane z jej utrzymaniem na potrzeby całego przedsiębiorstwa i są rozliczane w koszty wytworzenia wszystkich produktów. Nowa linia produkcyjna zostanie zainstalowana w hali produkcyjnej na miejsce likwidowanych urządzeń. W przypadku przyjęcia oferty od dostawcy, wolna przestrzeń hali zostanie wykorzystana na magazyn, co pozwoli zaoszczędzić rocznie 25 000 zł opłat za wynajem dodatkowego magazynu.
• Koszty ogólnoprodukcyjne dotyczą stałych kosztów funkcjonowania wspólnych komórek, zajmujących się przygotowaniem produkcji, kontrolą jakości, transportem wewnątrzzakładowym, nadzorem technologicznym, itd., które są rozliczane w koszty wytworzenia wszystkich produktów przedsiębiorstwa.

Polecenia:
1. Jaki jest planowany koszt jednostkowy komponentu X w nowych warunkach technicznych?


Tutaj zmieniają się nam koszty jednostkowe:

Materiały bezpośrednie 1 szt.: 6,00
Robocizna bezpośrednia 1,00
Koszty eksploatacji maszyn 2,00
Amortyzacja linii produkcyjnej 1,00
Koszty hali fabrycznej 1,00
Koszty ogólnoprodukcyjne 1,50
Razem koszt jednostkowy 12,50zł

2. Którą opcję powinno wybrać przedsiębiorstwo? Jakie informacje będą istotne przy podejmowaniu tej decyzji?

Materiały bezpośrednie 100000 szt.: 600000,00
Robocizna bezpośrednia 100000,00
Koszty eksploatacji maszyn 200000,00
Amortyzacja linii produkcyjnej 100000,00
Razem koszt przy własnej produkcji 1000000zł


Koszt zakupu komputerów X na rynku: 12 x 100000 = 120000
Oszczędność na powierzchni magazynowej: 25 x 2 = 50000
Razem koszty przy zakupie X na rynku: 1150000zł


Odp: Bardziej opłaca się produkować samemu (różnica o 150000zł)

3. Jaka jest minimalna dwuletnia produkcja, dla której opłacalne jest wytwarzanie komponentów we własnym zakresie?

 9 * x + 100000 < 12 * x - 50.000

- 3 * x < -150.000

x > 50000


9zł- to koszt istotnych informacji przy własnej produkcji jednej sztuki
12zł- to koszt zakupu jdnej sztuki na rynku

4. Którą opcję powinno wybrać przedsiębiorstwo, jeżeli:
• dostawca jest skłonny obniżyć cenę do 11,00 zł/szt.,
• uzyskanie oszczędności robocizny bezpośredniej przy nowej linii produkcyjnej jest mało prawdopodobne?


10 * x + 100000 < 11 * x - 50000

- x < -150000

x > 150000

10zł- bo wracamy do kosztów robocizny sprzed zmian,
11zł- bo zmieniamy cenę jednego komputera

Przy produkcji własnej opłacalna ilość produkowanych komputerów w ilości ponad 150000 sztuk, czyli za dużo- w zwiazku z tym wybieramy opcję zakupu komputerów na rynku.

Wprowadzenie do rachunkowości zarządczej i istotność informacji

Rachunkowość zarządcza jest podsystem rachunkowości, którego celem jest dostarczania informacji dla użytkowników wewnętrznych wykorzystywanych przy podejmowaniu decyzji oraz planowaniu i kontroli

Podstawowymi funkcjami rachunkowości zarządczej są wsparcie procesu podejmowania decyzji i wsparcie procesów planowania i kontroli.

Wsparcie procesu podejmowania decyzji

Koszty różnią sie w zależności od wielu czynników:
-Różny koszt wytworzenia w zależności od technologii i długości pari.
-Różny koszt w zależności od sposobu dystrybucji usługi
-Różny koszt w zależności od jakości i sposobu dostawy.
-Różne koszty w zależności od sposobu ich podziału na sektory.
-Różne koszty w zależnosci od tgo czy działanie jest potrzebne, czy przynosi wartosć dla klienta, czy jest wykonywane efektywnie.Czy       jest       potrzebne?      
-Różne koszty w zależności od efektywności wykorzystywania zasobów, w jakim stopnu nie są wykorzystywane.

Celem rachunkowości menedżerskiej jest dostarczenie informacji dostosowanej do potrzeb menedżerów
oraz pomiar dokonań, wykorzystywany do oceny realizacji celów i motywowania pracowników.

Menedżerowie w procesie podejmowania decyzji potrzebują istotnej informacji.
Informacja istotna to informacja o wielkościach związanych z określoną decyzją, które ulegną zmianie w
przyszłości w wyniku podjęcia tej decyzji.
Informacja jest nieistotna jeżeli dotyczy wielkości (przychodów / kosztów zapadłych) tzn. takich, co do
których decyzja już została podjęta i która nie może być zmieniona w przyszłości.

Przykład nr 1

Pan Ł. Geniusz kupił ostatnio nowy samochód o wartości 80.000 zł. i ponosi zwykłe koszty,
związane z użytkowaniem pojazdu. Ponadto pan Ł. Geniusz planuje zainstalowanie odtwarzacza CD i nowych głośników w samochodzie. Dojazdy na uczelnię mogą stanowić około połowy rocznych przejazdów Ł. Geniusza własnym samochodem. Zarząd Miasta założył parking w pobliżu uczelni, dlatego Ł. Geniusz rozważa kupienie biletu okresowego i korzystanie z komunikacji miejskiej przy dojazdach na uczelnię.

Poniżej wypisałam czynniki istotne i nie dla podjęcia tej decyzji:

•  Zużycie paliwa (istotne)
•  Cena auta (nieistotne)
•  Ubezpieczenie OC i AC (nieistotne)
•  Opłata za obowiązkowe badanie techniczne (nieistotne)
•  Okresowa wymiana oleju, opon i innych części (nieistotne)
•  Opłata za miejsce na parkingu w miejscu zamieszkania (nieistotne)
•  Odtwarzacz CD + głośniki (nieistotne)
•  Bilet okresowy (istotne)
•  Koszt parkingu przed uczelnią (istotne)


Ok to w następnym poście dodam więcej zadań o tej informacji istotnej i nie, bo to podobno najważniejsze :0

Kolejne początki

Nowy rok szkolny zaczęliśmy nietypowo bo już 5 września, nawet przejście między budynkiem uczelnianym a kafejką było zamknięte. Na SGH żywej duszy na korytarzu, a na nas spadł kolejny przedmiot. Napisałam "spadł" bo jak inaczej można nazwać "Rachunkowość Zarządczą"?

Czy już w tym wpisie powinnam pisać o treści merytorycznej zajęć? Chyba nie :P Chyba to nie wypada ;)

W nowym roku szkolnym powitał Nas dr Mrówka ze złamaną nogą- człowiek nauki kpi sobie z nieszczęść losu i niewygody, przychodzi do swoich studentach nawet o kulach. Trochę Nas opierdzielił, trochę pochwalił, ale głównie straszył. Straszył pracą zaliczeniową i koniecznością pojawiania się na zajęciach.
Następnie do głosu dopuszczeni zostali Panowie od Rachunkowości i o dziwno, serio jestem w szoku- stali się innymi ludźmi. Albo oni inaczej prowadzą zajęcia, albo my już tacy mądrzy i więcej rozumiemy- niestety przypuszczam, że prawdą jest to pierwsze.

Jeśli interesuje Was książka do tego to coś(polecaną przez doktorów lekturę) znalazłam pod tym linkiem: http://chomikuj.pl/gdzynambelek/Rozn/Controlling+koszt*c3*b3w+i+rachunkowo*c5*9b*c4*87+zarz*c4*85dcza,1889648690.pdf
a wygląda ona tak:

Metody ilościowe w zarządzaniu- reguły decyzyjne, modele

Jeśli Wam się chce to czytać to TUTAJ znalazłam jakąś wypasioną w kosmos prezentacje o regułach decyzyjnych.

Ale my zaczniemy prościej, od zadania ;)

Reguły decyzyjne- przetargi Firma chce wybrać dostawcę systemu IT 
Jako ważne kryteria ustalono: 

• cenę (tys. PLN) 
• % funkcjonalności 

Zaproponowano dwie metody rozstrzygnięcia przetargu:

1. [% funkcjonalności] – [cena w tys. PLN] 
2. [% funkcjonalności danej oferty / max % ze wszystkich] + [min cena / cena danej oferty] 

 Która z tych reguł wydaje Ci się lepsza? Dlaczego?

Otrzymano następujące oferty. Dokonaj wyboru. Skomentuj. 

Oferent          Cena (PLN)             % funkcjonalności  

xpertEase        110 000                          70% 

qBiz                  60 000                            30% 

ubiQuant         130 000                           80% 

To teraz sobie policzcie korzystając z obydwu reguł ;) bo mi się nie chce, ja już to raz liczyłam.

Ogólnie nie wiem czy widzicie, ale pierwsza reguła ustala która oferta jest najkorzystniejsza, która najmniej, jednak nie odnosi wyników do reszty ofert. Jeśli chodzi o drugą regułę to jej uniwersum to złożone oferty, porównuje ona ile jedna jest lepsza od drugiej- przy czym tutaj zdarzają się sytuacje kiedy ktoś specjalnie składa dwie oferty by jedna zaniżała skalę i podnosiła atrakcyjność innej. Jeśli pozbędziemy się najtańszej oferty to co się stanie??

Problemy decyzyjne

Obszary:

• zarządzanie zapasami 
• prognozowanie popytu 
• alokacja zasobów 
• zarządzanie infrastrukturą 
• planowanie zatrudnienia 
• poprawa efektywności 

Metody ilościowe: 

• analiza decyzji 
• optymalizacja liniowa 
• analiza przepływów 
• prognozowanie 
• kolejki 
• symulacje 

Modele- co to jest?

• model – system założeń, pojęć i zależności między nimi pozwalający opisać (modelować) w przybliżony sposób jakiś aspekt rzeczywistości.
• model – przedmiot badań, podobizna oryginału, której badanie pozwala otrzymywać informacje na temat rzeczywistości
• model – reprezentacja otaczającego świata w umyśle człowieka (mogą być niezgodne z rzeczywistością).
• model – odwzorowanie w pewnej skali większego obiektu, np. model samolotu, samochodu, budynku
• model – typ, fason, rodzaj w ramach określonej marki
• model – osoba zawodowo pozująca artystom lub prezentująca stroje
• model – projekt plastyczny (w rzeźbiarstwie) lub osoba (mężczyzna lub kobieta) pozująca fotografowi, malarzowi, rzeźbiarzowi

Taka reguła to przecież model ;)


Zalety stosowania modeli

Wykorzystanie modeli decyzyjnych pozwala:

• uniknąć pułapek 
• stosować strategię dziel i rządź 
• włączyć wiedzę ekspercką 
• stosować metody ilościowe 
• łatwiej komunikować podejście, uzasadnić decyzję innym

Ok ok, ale może lepiej nie być głupim ?? ;)

Sposoby radzenia sobie z niepewnością- idee prawdopodobieństwa i statystyki

Jak już pisałam w sobotę nie byłam na zajęciach, a żeby to nadrobić przeanalizowałam już wszystkie zadania, które były robione na zajęciach, oraz notatki. Niestety notatki to raczej słowa klucze, dlatego postanowiłam bliżej przyjrzeć się książce, którą już wczoraj Wam wczoraj. Będę musiała mocno się skupić żeby ją Wam trochę potłumaczyć. Zajmiemy się prawdopodobieństwem.

W rzeczywistości nigdy nie możemy być pewni jutra. Firma wprowadzająca na rynek nową usługęnie wie, jak wielu klientów przyciągnie, ktoś kto sprzedaje dom nie wie dokładnie, ile nabywca zapłaci; producent nie może dokładnie wiedzieć, ile jednostek musi wyprodukować, ile z nich sprzeda. Każda z tych osób ma pewne niepewności.

Gdy firma wprowadza na rynek nowy produkt, nie wie dokładnie, ilu klientów przyciągnie, ale badania rynku powinny dać racjonalne oszacowanie. Menedżerowie często zmuszeni są podejmować decyzjena podstawie niepewnych informacji.Do pomiaru takiej niepewności używamy prawdopodobieństwa. 

Prawdopodobieństwo to miara niepewności, a dokładniej mówiąc prawdopodobieństwo
zdarzenia jest miarą jego prawdopodobieństwa lub względnej częstotliwości.Doświadczenie każe nam wierzyć, że kiedy rzucamy uczciwą monetę połowę czasu wychodzą reszki drugą połowę czasu orły. Na podstawie tej obserwacji można powiedzieć:  "Prawdopodobieństwo, że w rzucie monetą wypadnie orzeł wynosi 0,5". Podobnie jest z kartami. Mamy 52 karty w talii kart i 1 asa kier, więc prawdopodobieństwo, że
losowo wybrana karta jest asem kier (lub jakiąkolwiek inną określoną kartą) wynosi 1/52.

• Prawdopodobieństwo = 0 oznacza, że ​​zdarzenie nie nastąpi.
• Prawdopodobieństwo = 1 oznacza, że ​​zdarzenie będzie zawsze występować.  
• Prawdopodobieństwo między 0 i 1 daje względną częstotliwość lub prawdopodobieństwa.  
• Prawdopodobieństwa spoza zakresu 0 do 1 nie mają znaczenia.

Myślę, że te akapity oswoiły Was z prawdopodobieństwem i na dzisiaj wystarczy. Jutro zabierzemy się moze za jakieś zadania?

Statystyka i analiza decyzji

Chcąc wrócić trochę to teraźniejszości muszę Was poinformować, że w ostatni piatek zaczął się rpzedmiot Statystyka i analiza decyzji. Nie było mnie jeden dzień w szkole i już czuję, że będzie ciężko. 

O ile same liczby, matematyka, statystyka, czy prawdopodobieństwo nie wydają się wybitnie trudne to jednak Excel już tak ;) Najgorsze, że będe musiała go szybko przyswoić. Dzisiaj siedze and tym i ubolewam nad swoim marnym losem. Szczególnie, że mamy już do przygotowania dwa projekty grupowe na po długim weekendzie. Chyba wyjazd na mazury spędzę w Mikołajkach pod telefonem...

My tu gadu gadu, a ja mam dla Was książkę, na której podstawie napisany jest wykład. Znajdziecie ją TU.

Współpraca w zespole międzynarodowym – wymiary kultury wg Hofstede

Efektywna praca w zespole wielokulturowym wymaga od jego członków zrozumienie różnic kulturowych. Pomocne mogą w tym być wyniki badań, które przeprowadził Hofstede . Badał on pracowników kilku oddziałów jednej z globalnych firm – IBM-u. Pozwoliło mu to na sformułowanie wniosków dotyczących różnic między kulturami narodowymi i ich wpływu na pracę zawodową. W wyniku swoich badań Hofstede wyróżnił pięć kryteriów, za pomocą których można badać i analizować kultury narodowe. Były to:
• Dystans wobec władzy (od małego do dużego) – Power Distance Index (PDI). W kulturach o małym dystansie wobec władzy przeważa pogląd, że władza powinna być usankcjonowana prawnie, że umiejętności, władza i status nie muszą być powiązane, że wszyscy powinni mieć równe prawa, należy unikać obnoszenia się ze swoim statusem, a zachowania siłowe są niedopuszczalne.
W kulturach o dużym dystansie wobec władzy przeważa przekonanie, że władza stoi ponad prawem, a jej sprawowanie daje przywileje; władza wiąże się z nieomylnością, dopuszczalne jest stosowanie przez jej reprezentantów rozwiązań siłowych.
• Kolektywizm i indywidualizm – Indvidualism (IDV). Kultury kolektywne charakteryzuje unikanie konfliktów, identyfikacja z siecią powiązań, komunikacja w znacznej mierze związana z okolicznościami jej towarzyszącymi (liczy się forma i okoliczności przekazania komunikatu, a nie tylko jego treść), postrzeganie relacji w kategoriach moralnych, powiązanie z grupą, prymat relacji międzyludzkich nad celem.
Kultury indywidualistyczne cechuje ukierunkowanie na indywidualne wyzwania i problemy, otwartość, komunikacja nastawiona na przekazywanie treści, prymat celu nad relacjami międzyludzkimi.
• Kobiecość i męskość – Masculinity (MAS). W kulturach kobiecych przejawia się troskę o innych, przywiązuje dużą wagę do relacji, atmosfery, równości płci, przedkłada życie prywatne nad zawodowe, podąża się za intuicją, zmierza do porozumienia i kompromisu.
Kultury męskie charakteryzuje nacisk na sukces materialny i postęp, akceptacja dla siły, zróżnicowanie zadań i obowiązków przydzielanych osobom różnej płci (asertywność i niezłomność u mężczyzn, okazywanie czułości i dbanie o relacje międzyludzkie u kobiet), prymat pracy zawodowej nad życiem prywatnym, podejmowanie niezachwianych decyzji, doprowadzanie do konfrontacji.

• Unikanie niepewności (od słabej do silnej) – Uncertainty Avoidance Index (UAI). W kulturach w niewielkiej mierze unikających niepewności dominuje przeświadczenie, że niepewność jest naturalną częścią życia; poziom stresu jest niewielki, unika się agresji i uczuć, nie żywi się obaw związanych z ryzykiem, przejawia się akceptację dla odmienności, wykazuje dążenie do osiągnięć i uznania.
Kultury unikające niepewności charakteryzuje dostrzeganie zagrożenia w niepewności, walka z nią, okazywanie uczuć, a nawet czasem agresji, wysoki poziom stresu, strach przed nieznanym ryzykiem, niechęć wobec inności, innowacji, potrzeba opracowywania procedur, precyzja, punktualność, przywiązanie do bezpieczeństwa.
• Orientacja długo- i krótkoterminowa  – Long Term Orientation (LTO). Kultury o orientacji krótkoterminowej charakteryzuje poszanowanie tradycji i zobowiązań, niewielka skłonność do inwestowania i oszczędzania, oczekiwanie szybkich rezultatów, dążenie do prawdy.
W kulturach o orientacji długoterminowej spotyka się adaptację tradycji do współczesnych uwarunkowań, ograniczone poszanowanie zobowiązań, zapobiegliwość, oszczędne korzystanie ze środków, oszczędności, skłonność do inwestycji, cierpliwość, podporządkowanie się celom, dążenie do respektowania zasad etycznych.
W 2010 roku, w wyniku badań przeprowadzonych przez Michaela Minkova piąty wymiar „Orientacja długo- i krótkoterminowa” zastąpiony został w opisywanym modelu podobnym, choć nietożsamym wymiarem „Pragmatyczność i normatywność” oraz dodano wymiar „Pobłażliwość i powściągliwość”:
• Pragmatyczność i normatywność – Pragmatism (PRA). Wymiar ten określa, jak ludzie w przeszłości, jak i dziś, odnoszą się do faktu, że tak wiele dzieje się wokół rzeczy, których nie można wytłumaczyć.
W społeczeństwach o orientacji normatywnej większość ludzi ma silne pragnienie, aby wyjaśnić wszystko, co tylko jest możliwe. Ludzie w takich społeczeństwach mają silną potrzebę ustalenia prawdy absolutnej oraz potrzebę zachowania osobistej równowagi. Wykazują oni wielki szacunek dla tradycji i konwencji społecznych, stosunkowo małą skłonność do oszczędzania na przyszłość i nastawienie na osiągnięcie szybkich rezultatów.
W społeczeństwach o orientacji pragmatycznej, większość ludzi nie ma potrzeby, aby wyjaśnić wszystko, gdyż wierzą oni, że jest niemożliwe, aby w pełni zrozumieć złożoność życia. Wyzwaniem nie jest znać prawdę, ale żyć uczciwie. W społeczeństwach o orientacji pragmatycznej ludzie wierzą, że prawda zależy w dużym stopniu od sytuacji, kontekstu i czasu. Wykazują oni zdolność do zaakceptowania sprzeczności, dostosowują się do okoliczności, wykazują silną skłonność do oszczędzania i inwestowania, gospodarności i wytrwałości w osiąganiu wyników.
• Pobłażliwość i powściągliwość – Indulgence (IND). Społeczeństwa charakteryzujące się pobłażliwością pozwalają na stosunkowo łatwe zaspokojenie podstawowych ludzkich i naturalnych dążeń związanych z korzystaniem z życia i zabawą.
Społeczeństwa charakteryzujące się powściągliwością tłumią zaspokojenie potrzeb i regulują je w drodze ścisłych norm społecznych.

Hofstede pokazał, że kultury poszczególnych krajów różnią się układem tych czynników, a to z kolei prowadzić może do konfliktów w kontaktach pomiędzy pracownikami z różnych krajów (w szczególności menedżerami), jeżeli nie poświęci się wystarczająco dużo uwagi zrozumieniu tych różnic i wyciągnięciu z nich wniosków. Czynniki te odnosić się mogą nie tylko do kultur narodowych, ale także do kultur organizacyjnych.
Więcej informacji na temat modelu Hofstede i jego modyfikacji znaleźć można w internecie, w tym na stronie http://geert-hofstede.com/, gdzie znajdują się opisy wielu kultur narodowych z punktu widzenia wskazanych wymiarów.

Zadanie:
Znajdź opis kultury polskiej z punktu widzenia opisanego modelu. Zestaw ten opis z kulturami dwóch innych krajów – zaprezentuj te wyniki (np. na wykresie). Wybierz takie kraje, z obywatelami których zdarza się Tobie lub pracownikom Twojej firmy najczęściej współpracować w zespołach (lub jest największe prawdopodobieństwo takiej współpracy). Opisz w punktach problemy, szanse, wyzwania z punktu widzenia lidera takiego wielokulturowego zespołu zadaniowego składającego się z przedstawicieli tych trzech krajów. Sformułuj rekomendacje związane z zarządzaniem takim zespołem zadaniowym.

dr hab. Rafał Mrówka, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie, Biuro MBA-SGH